صدای آب می آید ، مگر در نهر تنهایی چه می شویند؟
لباس لحظه ها پاک است.
میان آفتاب هشتم دی ماه
طنین برف ، نخ های تماشا ، چکه های وقت.
طراوت روی آجرهاست، روی استخوان روز.
چه می خواهیم؟
بخار فصل گرد واژه های ماست.
دهان گلخانه فکر است.
سفرهایی ترا در کوچه هاشان خواب می بینند.
ترا در قریه های دور مرغانی بهم تبریک می گویند.
چرا مردم نمی دانند
که لادن اتفاقی نیست ،
نمی دانند در چشمان دم جنبانک امروز برق آبهای شط
دیروز است؟
چرا مردم نمی دانند
که در گل های نا ممکن هوا سرد است؟
خیلی وقت بود اینجا نیومده بودم
خیلی باحال تر شده
4all طراح قالب برای بلاگ اسکی
سلام. وبلاگ شاعرانه ی سنگینی داری. خوبه. در مورد تبادل لینک و آهنگت کارت دارم. بهت پی ام دادم. فعلاْ بای
سلام چطوری ؟؟
بییییییی معرفتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتت
سلام چطوری؟ شعر قشنگی بود
سلام و عرض ارادت/ حکایتی رو در دفتر خاطرات نوشتم اما خودم نتونستم بخونم امیدوارم شما بتونید!
من تونستم بخونم علی آقا مرسی از لطفتون بسیار عبرت انگیز بود